ระบบสืบค้นข้อมูลปัญหาพิเศษ

การทดลองนำดอกกุหลาบสีขาวดอกใหญ่มาย้อมสีเขียว (ฟาสต์กรีน เอ็ฟซีเอ็ฟ) แล้วนำมาปักแจกันในสารละลายต่างๆวางแผนการทดลองแบบ Completely randomized design (CRD) แบ่งการทดลองออกเป็น 4 ทรีตเมนต์ (Tretment) 3 ซ้ำ (Replication) โดยมีทรีตเมนต์ต่างๆดังนี้ ทรีตเมนต์ที่ 1 น้ำกลั่น (Control)         ทรีตเมนต์ที่ 2 เอทานอล 2% + น้ำตาลซูโครส 5%  ทรีตเมนต์ที่ 3 กรดซิตริก 150 ppm + น้ำตาลซูโครส 5%  ทรีตเมนต์ที่ 4 กรดซาลิไซลิก300 ppm + น้ำตาลซูโครส 5% ผลการทดลองครั้งนี้พบว่า อายุการปักแจกันของดอกกุหลาบย้อมสีเขียว (ฟาสต์กรีน เอ็ฟซีเอ็ฟ)  ทรีตเมนต์ที่ 2 และทรีตเมนต์ที่ 4 มีอายุการปักแจกันนานที่สุด คือ 5.06 วันรองลงมาคือทรีตเมนต์ที่ 3 และ 1 มีอายุการปักแจกัน 4.93 และ 3.73 วันตามลำดับ ทรีตเมนต์ที่ 2 ทรีตเมนต์  ที่ 3 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ แต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 1ปริมาณการดูดน้ำของทุกทรีตเมนต์เริ่มที่ 0 มิลลิลิตร โดยวันที่ 2 และวันที่ 3 ทรีตเมนต์ที่ 2 มีปริมาณการดูดน้ำมากที่สุด ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ วันที่ 4 ทรีตเมนต์ที่ 3 มีปริมาณการดูดน้ำมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 1 วันที่ 5 ทรีตเมนต์ที่ 3 มีปริมาณการดูดน้ำมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับ ทรีตเมนต์ที่ 1 และทรีตเมนต์ที่ 4 วันที่ 6 ทรีตเมนต์ที่ 3 มีปริมาณการดูดน้ำมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติกับ ทรีตเมนต์ที่ 1 และทรีตเมนต์ที่ 4 วันที่ 7 ทรีตเมนต์ที่ 2 มีปริมาณการดูดน้ำมากที่สุด ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติเส้นผ่าศูนย์กลางของดอกกุหลาบ วันที่ 0 และวันที่ 1 ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยวันที่ 2 ทรีตเมนต์ที่ 1 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 3และทรีตเมนต์ที่ 4 วันที่ 3 ทรีตเมนต์ที่ 2 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ วันที่ 4 ทรีตเมนต์ที่ 2 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับ ทรีตเมนต์ที่ 1 และทรีตเมนต์ที่ 4 วันที่ 5 ทรีตเมนต์ที่ 3 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด ทุก ทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ วันที่ 6 ทรีตเมนต์ที่ 3 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับ ทรีตเมนต์ที่ 1 วันที่ 7 ทรีตเมนต์ที่ 2 มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 1 และทรีตเมนต์ที่ 4 คะแนนความสด หลังจากย้อมสีแล้ว ทุกทรีตเมนต์        มีคะแนนความสดเท่ากับ 5 ซึ่งเป็นคะแนนที่ดีมาก และคะแนนจะลดลงเรื่อยๆในวันต่อมาจนสิ้นสุดการทดลองเปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักสดของดอกกุหลาบทุกทรีตเมนต์จะเริ่มที่ 100 เปอร์เซ็นต์ น้ำหนักจะเพิ่มขึ้นในวันที่ 2 และวันที่ 3 แต่ทรีตเมนต์ที่ 1 ของวันที่ 3 มีน้ำหนักลดลงจาก 104.70 เป็น 102.57 เปอร์เซ็นต์             ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ หลังจากนั้นในวันที่ 4 ถึง วันที่ 7 ทุกทรีตเมนต์มีน้ำหนักลดลง โดย       ทรีตเมนต์ที่ 1 มีน้ำหนักลดลงมากที่สุด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติกับทุกทรีตเมนต์ ค่า L ของดอกกุหลาบในวันที่ 0 ถึงวันที่ 7 ค่าความสว่างของสี ทุกทรีตเมนต์ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติและค่า a ของดอกกุหลาบในวันที่ 1 ถึงวันที่ 7 ค่า a ของทุกทรีตเมนต์ ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ

การทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาสารอาหารที่ใส่ในอาหารวุ้นเพื่อการเจริญเติบโตของเส้นใยเห็ดชนิดต่างๆ ที่รับประทานได้ 3 ชนิด คือ เห็ดนางฟ้าภูฐานดา เห็ดนางรมและเห็ดขอนขาวโดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มตลอด (Completely Randomized Design, CRD) โดยมีสารอาหาร 5 ชนิด (Treatment) คือ มันฝรั่ง, มันเทศ, น้ามะพร้าว, ฟักทอง, ลูกเดือย ทาการทดลอง 3 ซ้า (Replication) ดังนี้คือ
Treatment 1 สูตรอาหารมันฝรั่ง (Control)
Treatment 2 สูตรอาหารมันเทศ
Treatment 3 สูตรอาหารน้ามะพร้าว
Treatment 4 สูตรอาหารฟักทอง
Treatment 5 สูตรอาหารลูกเดือย
จากผลการทดลองแสดงว่า เห็ดนางฟ้าภูฐานดาเจริญเต็มจานอาหารวุ้นได้ดีใน สูตรอาหารมันฝรั่งในเวลา 9 วัน สูตรมันเทศ 9.4 วัน เท่ากับสูตรน้ามะพร้าว ส่วนการใช้อาหารวุ้นสูตรฟักทองใช้เวลา 10.6 วัน สูตรลูกเดือยใช้เวลา 22 วัน แตกต่างอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ
เห็ดนางรมเจริญเต็มจานอาหารวุ้นได้ดีใน สูตรอาหารมันฝรั่งในเวลา 7.8 วัน สูตรฟักทอง 9.6 วัน สูตรลูกเดือย 11 วัน สูตรน้ามะพร้าว 12 วัน สูตรมันเทศ 12.2 วัน แตกต่างอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ
เห็ดขอนขาวเจริญเต็มจานอาหารวุ้นได้ดีใน สูตรอาหารมันฝรั่งในเวลา 5.4 วัน สูตรลูกเดือย 5.8 วัน สูตรฟักทอง 6 วัน สูตรน้ามะพร้าว 6.4 วัน สูตรมันเทศ 6.6 วัน แตกต่างอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ

การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของสารละลายพัลซิ่งชนิดต่างๆที่มีผลต่อการยืดอายุการปักแจกันของดอกกุหลาบที่ย้อมสีเขียว ฟาสต์กรีน เอ็ฟซีเอ็ฟ 20 เปอร์เซ็นต์ แล้วนาไปปักแจกันในน้ากลั่น โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely Randomized Design : CRD) แบ่งการทดลองเป็น 4 ทรีตเมนต์ 3 ซ้า ใช้ดอกกุหลาบทั้งหมด 60 ดอก โดยมีทรีตเมนต์ต่างๆ ดังนี้
ทรีตเมนต์ที่ 1 น้ากลั่น (Control) ทรีตเมนต์ที่ 2 8-HQS 400 ppm + น้าตาลซูโครส 10%
ทรีตเมนต์ที่ 3 Citric acid 500 ppm + น้าตาลซูโครส 10% ทรีตเมนต์ที่4 Physan-20 600 ppm + น้าตาลซูโครส 10% ผลการทดลองพบว่าอายุการปักแจกันของทรีตเมนต์ที่ 2, 3 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งกับทรีตเมนต์ที่ 1 ในการเปลี่ยนแปลงของน้าหนักสด น้าหนักจะเริ่มลดลงในวันที่ 3 จนถึงวันสิ้นสุดการทดลอง โดยในวันที่ 3, 4 และ 5 ทรีตเมนต์ที่ 2, 3 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งกับทรีตเมนต์ที่ 1 คะแนนความสดของดอกกุหลาบจะลดลงทุกวันอย่างต่อเนื่อง โดยในวันที่ 2, 3 และ 4 ทรีตเมนต์ที่ 2, 3 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งกับทรีตเมนต์ที่ 1 วันที่ 5 ทรีตเมนต์ที่ 4 มีความแตกต่างกับทรีตเมนต์อื่นๆอย่างมีนัยสาคัญยิ่ง ปริมาณการดูดน้ามีการดูดน้าที่มากที่สุดในวันที่ 2 และลดลงทุกๆวัน โดยในวันที่ 2 และ 5 ทรีตเมนต์ที่ 2, 3 และ 4ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งกับทรีตเมนต์ที่ 1 วันที่ 3 ทรีตเมนต์ที่ 2, 3 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสาคัญกับทรีตเมนต์ที่ 1 วันที่ 4 ทรีตเมนต์ที่ 2 และ 4 ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติแต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งกับทรีตเมนต์ที่ 1 ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของดอกทุกทรีตเมนต์มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่มขึ้นมากที่สุดในวันที่ 2 หลังจากนั้นในวันที่ 3 ทุกทรีตเมนต์มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลดลงทุกวัน โดยที่ในแต่ละวันทุกทรีตเมนต์ไม่มีความ
แตกต่างกันทางสถิติแต่มีแนวโน้วว่า ทรีตเมนต์ที่ 2 และ 4 จะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางมากกว่า ทรีตเมนต์ที่ 1 และ 3 ค่า L หรือค่าความสว่างของดอกมีค่าใกล้เคียงกัน ทุกทรีตเมนต์จึงไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ค่า a หรือค่าความเข้มสี ทุกทรีตเมนต์มีค่า a ติดลบลดลงทุกวัน จนถึงวันที่สิ้นสุดการทดลอง ทุก
ทรีตเมนต์มีค่า a ที่ไม่ความแตกต่างกันทางสถิติ

ผลของสารละลายย้อมสีม่วงที่มีต่ออายุการปักแจกันของดอกกุหลาบย้อมสี โดยวางแผนการทดลองแบบ ( Completely Randomized Design : CRD ) แบ่งการทดลองออกเป็น 4 ทรีตเมนต์ 3 ซ้า ทรีตเมนต์ละ 5 ดอก ใช้ดอกกุหลาบ 60 ดอก โดยมีทรีตเมนต์ต่างๆดังนี้
ทรีตเมนต์ที่ 1 น้ากลั่น (control) ทรีตเมนต์ที่2 สีม่วงชนิดA เป็นสีม่วงผสมอาหารชนิดน้า (มีส่วนผสมของ คาร์โมอีซีน 1.80%, บริลเลียนท์บลู เอ็ฟซีเอ็ฟ 0.60%, กรดซิตริก 0.60%) ทรีตเมนต์ที่3 สีม่วงชนิดB เป็นสีม่วงผสมอาหารชนิดผง (มีส่วนผสมของ โซเดียมคลอไรด์ 54.6%, คาร์โมอีซีน 36.3%, บริลเลียนท์บลู เอ็ฟซีเอ็ฟ 9.1%) ทรีตเมนต์ที่ 4 สีม่วงชนิดC เป็นสีม่วง ผสมอาหารชนิดผง(มีส่วนผสมของ โซเดียมคลอไรด์ 51%, คาร์โมอีซีน 44% บริลเลียนท์บลู เอ็ฟซีเอ็ฟ 5%) โดยทาการเด็ดใบออกให้เหลือ 3 ชุดใบ ดอกกุหลาบงดน้า 3 ซั่วโมง ตัดโคนก้าน ให้เฉียง แล้วนามาแช่ในสารละลายสีม่วง เป็นเวลา 18ชั่วโมง แล้วนามาปักแจกันในสารละลายเพื่อศึกษา อายุการปักแจกันของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ เปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงน้าหนักสดของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ ปริมาณการดูดน้าในแต่ละวันของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ เส้นผ่าศูนย์กลางของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ คะแนนความสดของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ และสีของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ ผลการทดลองพบว่า อายุการปักแจกันของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ ทรีตเมนต์ที่ 1 มีอายุการปักแจกันได้นานที่สุดคือ 3 วัน ซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 2,3 และ 4 เปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงน้าหนักสดของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ วันที่ 3 ทรีตเมนต์ที่ 1 มีน้าหนักมากที่สุดและมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์ที่ 2,3 และ 4 ปริมาณการดูดน้าในแต่ละวันของดอกกุหลาบ พบว่าวันที่ 2,3 และ4 ทรีตเมนต์ที่ 1 มีการดูดน้ามากที่สุดและ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์อื่นๆ เส้นผ่าศูนย์กลางของดอกกุหลาบ ที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ พบว่าวันที่ 1,2 และ 3 ทรีตเมนต์ที่ 1 มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางมากที่สุด และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญยิ่งทางสถิตกับทรีตเมนต์ที่ 2,3 และ 4 คะแนนความสดของดอกกุหลาบที่ย้อมสีม่วงชนิดต่างๆ พบว่า วันที่ 2 ทรีตเมนต์ที่ 1 มีคะแนนความสดมากที่สุดและมี ความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญยิ่งทางสถิติกับทรีตเมนต์อื่นๆ ค่าของสีพบว่าดอกกุหลาบทั้งหมดเริ่มต้นที่สีขาวนวลอมเหลือง ทรีตเมนต์ที่ 1 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของสีตลอดการทดลอง ทรีตเมนต์ที่ 2
เปลี่ยนเป็นสีม่วงอมน้าเงิน ทรีตเมนต์ที่ 3 เปลี่ยนเป็นสีม่วงอมแดง ทรีตเมนต์ที่ 4 เปลี่ยนเป็นสีม่วง พบว่าทรีตเมนต์ที่ 2,3 และ 4 มีการเปลี่ยนแปลงของสีที่เข้มขึ้นตามจานวนวันที่ทาการทดลอง

การทดลองครั้งนี้เป็นการศึกษาความเหมาะสมของการใช้ขี้เลื่อยไม้มะม่วงแทนไม้เนื้ออ่อนในการเพาะเห็ดกระด้าง  เพื่อต้องการทราบระยะเวลาในการเจริญเติบโตของเส้นใยของเห็ดกระด้างจนเต็มก้อนเชื้อ  จำนวนดอกต่อถุง  น้ำหนักต่อดอก  ความกว้างของดอก  และความยาวของก้านดอก  ซึ่งในการใช้ขี้เลื่อยที่เหมาะสมมีในท้องถิ่นและคุ้มค่า  ช่วยให้ลดต้นทุนการผลิต    ได้อีกทางหนึ่งและจะได้นำผลการทดลองแนะนำส่งเสริมเกษตรกรและผู้ที่สนใจต่อไป

โดยวางแผนทดลองเป็นแบบสุ่มสมบูรณ์(Completely Randomized Design : CRD)การทดลองจะแบ่งเป็น 5 สูตร4 ซ้ำ ดังนี้

                    สูตรอาหารที่ 1   ขี้เลื่อยไม้ยางพารา 100 %

                    สูตรอาหารที่ 2   ขี้เลื่อยไม้ยางพารา 75  %+  ขี้เลื่อยไม้มะม่วง 25 %

                    สูตรอาหารที่ 3   ขี้เลื่อยไม้ยางพารา 50 % +  ขี้เลื่อยไม้มะม่วง 50 %

                    สูตรอาหารที่ 4   ขี้เลื่อยไม้ยางพารา 25 % +  ขี้เลื่อยไม้มะม่วง 75 %

                    สูตรอาหารที่ 5   ขี้เลื่อยไม้มะม่วง 100 %

          ผลการทดลองปรากฏว่าสูตรอาหารที่ 1ใช้ขี้เลื่อยไม้ยางพารา  100%  ใช้ระยะเวลาในการเจริญเติบโตของเส้นใยเห็ดกระด้างจนเต็มก้อนเชื้อเฉลี่ยต่อถุงมากที่สุดคือ 25วัน  จำนวนดอกต่อถุงเฉลี่ย2.3 ดอกน้ำหนักต่อดอกเฉลี่ย28.0  กรัม ความกว้างของดอกเฉลี่ย6.12เซนติเมตร  และความยาวของก้านดอกเฉลี่ย6.96เซนติเมตร  รองลงมาคือสูตรอาหารที่ 4ใช้ขี้เลื่อยไม้ยางพารา+ขี้เลื่อยไม้มะม่วง  สูตรอาหารที่ 2ใช้ขี้เลื่อยไม้ยางพารา+ขี้เลื่อยไม้มะม่วงและสูตรอาหารที่  3ใช้ขี้เลื่อยไม้ยางพารา+ขี้เลื่อยไม้มะม่วงตามลำดับ  ส่วนสูตรอาหารที่ 5 ใช้ขี้เลื่อยไม้มะม่วง  100 %  ให้ผลผลิตต่ำ  กล่าวคือ  ใช้ระยะเวลาในการเจริญเติบโตของเส้นใยเห็ดกระด้างจนเต็มก้อนเชื้อเฉลี่ยต่อถุงจำนวน  20วัน  และให้จำนวนดอกต่อถุง1.95ดอก  น้ำหนักต่อดอก26.5กรัม  ความกว้างของดอก4.91เซนติเมตร และความยาวของก้านดอก  5.65เซนติเมตร  เมื่อวิเคราะห์ความแปรปรวนพบว่าจำนวนดอกต่อถุง  น้ำหนักต่อดอก  ความกว้างของดอกและความยาวของก้านดอกมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ