ระบบสืบค้นข้อมูลปัญหาพิเศษ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณสมบัติเบื้องต้นและหาปริมาณจุลินทรีย์ จากน้ำหมักชีวภาพที่ได้จากการหมักหญ้าเนเปียร์และเศษผักที่อายุการหมักต่างกัน โดยวางแผนการทดลองแบบ independent t-test แบ่งการทดลองออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 6 ซ้ำ กลุ่มที่ 1 หมักนาน 21 วัน กลุ่มที่ 2 หมักนาน 28 วัน จากผลการทดสอบของน้ำหมักที่อายุการหมัก 21 วัน และ อายุการหมัก 28 วัน พบว่ามีค่าความเป็นกรด-ด่าง เฉลี่ยเท่ากับ 4.11 และ 4.42 ซึ่งไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P>0.05) ในส่วนของ ปริมาณจุลินทรีย์ทั้งหมดของน้ำหมักที่อายุการหมัก 21 วัน และอายุการหมัก 28 วัน ทั้งสองตัวอย่างมีความแตกต่างกันอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) คือ 22.5×106 และ 5.76×106 cfu/ml ตามลำดับ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของคุณภาพของหญ้าหมัก ระหว่างหญ้าเนเปียร์สีม่วงและหญ้าเฮมิล โดยแบ่งการทดลองออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 8 ซ้ำ กลุ่มที่ 1 ได้แก่ หญ้าเนเปียร์สีม่วง และกลุ่มที่ 2 ได้แก่ หญ้าเฮมิล ตามลำดับ โดยทั้ง 2 กลุ่มมีระยะเวลาการ หมัก 29 วัน โดยวางแผนการทดลองแบบ T-test ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 โดยเก็บข้อมูล ค่า ความเป็นกรด – ด่าง และ ลักษณะทางกายภาพได้แก่ สี กลิ่น และเนื้อสัมผัส ผลทดลองพบว่า หญ้าเนเปียร์สีม่วงหมักมีคุณภาพหญ้าหมักดีกว่าหญ้าเฮมิล โดยเฉพาะความเป็นกรด – ด่าง อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05)

หญ้าเนเปียร์ เป็นหญ้าเขตร้อนที่นิยมปลูกทั่วไปในประเทศไทย แต่เมื่อถึงฤดูแล้งพืชอาหารสัตว์คุณภาพดีจะหาได้ยากโดยเฉพาะหญ้าสดทั้งปริมาณและคุณภาพ เกษตรกรจึงต้องมีการถนอมพืชอาหารสัตว์ในช่วงฤดูฝนโดยเฉพาะการทาหญ้าแห้งและหมักสาหรับไว้ใช้ในฤดูแล้ง หญ้าเนเปียร์และกระถิน จัดเป็นพืชอาหารสัตว์ที่นิยมนามาหมักและใช้เป็นแหล่งโปรตีนหลักสาหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง ดังนั้น ในการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของคุณภาพพืชหมักระหว่างหญ้าเนเปียร์สองสายพันธุ์ คือ เนเปียร์สีม่วง และเนเปียร์ปากช่อง 1 โดยการเสริมกระถิน โดยแบ่งกลุ่มทดลองเป็นสองกลุ่มตามพันธุ์หญ้า คือ หญ้าเนเปียร์สีม่วง และหญ้าเนเปียร์ปากช่อง 1 โดยจัดเป็นกลุ่มที่ 1 และ 2 ตามลาดับ โดยทั้งสองกลุ่มมีการใส่ใบกระถินสดและกากน้าตาล โดยมีระยะเวลาการหมัก 21 วัน โดยวางแผนการทดลองแบบ t-test ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ผลการทดลองพบว่า หญ้าเนเปียร์สีม่วงหมัก มีคุณภาพหญ้าหมักดีกว่าหญ้าเนเปียร์ปากช่อง โดยเฉพาะ ค่าความเป็นกรดด่าง – ด่าง ปริมาณกรดแลคติค รวมทั้งกรดอินทรีย์อื่น ๆ อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (P<0.05)

ในการศึกษาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อเปรียบเทียบองค์ประกอบทางเคมีระหว่างถั่วผี ที่อายุการ ตัด 70 วัน และถั่วฮามาต้า ที่อายุการตัด 63 วัน การวางแผนการทดลองแบบการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของ 2 ประชากร (T-test) คือ กลุ่มของถั่วผี และกลุ่มถั่วฮามาต้า นำต้นถั่วทั้งสองมาวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมี ได้แก่ โปรตีนหยาบ และเยื่อใย

          ผลการวิเคราะห์การเปรียบเทียบ พบว่า ถั่วผี ที่อายุการตัด 70 วัน และถั่วฮามาต้า ที่อายุการตัด 63 วัน มีค่าโปรตีนหยาบ เท่ากับ 18.76 เปอร์เซ็นต์ และ 22.75 เปอร์เซ็นต์ ค่า NDF เท่ากับ 51.78 เปอร์เซ็นต์ และ 49.10 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)

จากการเปรียบเทียบคุณค่าโภชนาการอาหารเสริมสำหรับกระต่ายที่ขึ้นรูปโดยใช้หญ้าแพงโกล่าแห้งผสมกับกล้วยน้ำว้าสุกกับกล้วยหอมสุก โดยแบ่งการทดลองออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 4 ซ้ำ โดยใช้หญ้าแพงโกล่าแห้งบดผสมกับกล้วยน้ำว้าสุก และหญ้าแพงโกล่าแห้งบดผสมกับกล้วยหอมสุก        รวมทั้งหมด 8 หน่วย โดยการนำหญ้าแพงโกล่าแห้งมาบดให้ละเอียดผสมกับกล้วยน้ำว้าสุก และหญ้าแพงโกล่าแห้งผสมกับกล้วยหอมสุก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ คุณค่าโภชนาการที่เหมาะสม ในการทำอาหารเสริมสำหรับกระต่าย จากการศึกษาพบว่า การทดลองทั้ง 2 กลุ่ม พบว่าสูตรที่ 1 ความชื้น 87.18, โปรตีน 5.34, ไขมัน 0.30, เยื่อใย 20.21 และสูตรที่ 2 ความชื้น 89.06, โปรตีน 6.92, ไขมัน 0.37, เยื่อใย 25.77 โดยอาหารเสริมทั้ง 2 ชนิด มีปริมาณความชื้น ไขมัน และเยื่อใย ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ≥ 0.05 ) แต่สูตรที่ 1 หญ้าแพงโกล่ากล้วยน้ำว้า มีปริมาณของโปรตีนน้อยกว่าสูตรที่ 2 หญ้าแพงโกล่ากล้วยหอม ซึ่งมีปริมาณของโปรตีนที่ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ≤ 0.05 )